Vang Vieng - Pak Se - Don Det - Siem Reap - Battambang

DAG 21

Vanochtend vroeg vertrokken om de grotten te bekijken rondom Vang Vieng. Op een scooter naar de eerste paar grotten rijden die bijzonder waren om te bekijken. Hierna reden we naar de Elephant Cave, een plek die erg hoog in de rangorde stond. Bijzonder was het echter totaal niet. Het was een mini grot, meer een gat van ongeveer 10 meter diep in de berg met een beeld van Boeddha erin. Na deze lichte teleurstelling besloten we om te gaan tuben. Met een tuktuk werden we naar de rivier gereden, waar we op grote banden gingen zitten en langzaam aan mee met de stroming van de rivier. Heel hard was deze stroming niet, dus met het gebruik van onze slippers als peddels kwamen we stilletjes vooruit. Na een kleine 2 uur waren we op het eindpunt en werden we weer teruggebracht.

Eenmaal terug hadden we enorm veel honger omdat we de lunch een beetje hadden overgeslagen. Na onze avondmaaltijd besloten we om bij een restaurantje nog een "garlic bread" te bestellen. De vrouw keek ons al een beetje vreemd aan en dat werd bevestigd toen ze ons het bord kwam brengen. In plaats van bread had zij beans verstaan. Dus in plaats van een heerlijk stokbroodje kregen wij een bord vol sperziebonen in een saus met knoflook. Het was echt heerlijk maar tegelijkertijd heel ongemakkelijk omdat de mensen ons vreemd aan keken en wij helemaal dubbel lagen van het lachen om dit moment.

DAG 22

Vanuit Vang Vieng zijn we vertrokken naar Vientiane. Na een korte bustocht van ongeveer 4 uur kwamen we aan in de hoofdstad van Laos. Aangekomen in Vientiane werden we simpelweg ergens gedropt dat op de weg lag van de bus, geen centraal busstation maar gewoon op een plek langs de weg. Gelukkig voor ons was dit precies aan de kant van het centrum dat bij het hostel lag dat we geboekt hadden, waardoor de looptijd met onze backpack toch wel redelijk verkort werd. Na ons even opgefrist te hebben zijn we vertrokken naar het COPE Visitors Centre. In de flinke hitte die op dit moment aanwezig was, gevoelstemperatuur rond de 43 graden, liepen we een goed half uur naar COPE. Dit is een museum gericht op de enorme hoeveelheid bommen die de Amerikanen op Laos hebben gegooid en de gevolgen hiervan. Tijdens de oorlog heeft Amerika naar schatting zo'n 260 miljoen bommen op Laos gegooid in de vorm van clusterbommen. Aangezien er ongeveer 30% van deze bommen niet af is gegaan, lagen er na de oorlog naar schatting zo'n 80 miljoen bommen die nog af konden gaan. COPE is een organisatie die druk bezig is deze bommen op te sporen en onschadelijk te maken. In dit museum lieten ze zien hoeveel kinderen er op zoek gaan naar metaal om geld te verdienen voor hun ouders, in deze zoektocht kunnen zij zomaar op een bom stuiten die kan ontploffen. Ook boeren krijgen er tijdens hun werkzaamheden op het land mee te maken. Erg indrukwekkend om te zien hoe een oorlog van zoveel jaar geleden nog steeds zoveel invloed heeft in een land.

Op COPE na vonden wij de stad niet zo heel bijzonder. We hadden hier 2 nachten geboekt maar zagen dit, na de eerste dag, toch niet zitten. In de avond hebben we bij het hostel een nachtbus naar Pak Se geregeld voor de volgende avond.

DAG 23

Onze enige volle dag in Vientiane was aangebroken. We hadden van tevoren goed onderzoek gedaan naar wat we precies wilden zien en konden daardoor redelijk gemakkelijk en snel op weg. Verwend dat we waren vonden we de tempels die we bezochten niet zo geweldig. Waarschijnlijk zijn ze wel mooi en bijzonder, we zijn volgens mij gewoon een beetje tempel-moe geworden door alles dat we al bezocht hebben. Bijzonder moment was nog wel dat in een van de tempels je een ritueel kon doen waarna je een wit armbandje kreeg. Nadat we later op zochten wat dit betekende, kwamen we erachter dat dit een ritueel is van het animisme, iets dat verboden is in Laos. De monikken in Vientiane doen hier echter nog wel aan en delen dus demonstratief deze armbanden uit. Middenin de stad staat de Patuxai, de Arc de triomph van Laos. Doordat deze, wegens geldgebrek, nooit afgemaakt was, leek dit van dichtbij voornamelijk een groot betonnen blok. Van een afstand is die echter wel indrukwekkend en het uitzicht van bovenop is ook absoluut mooi.

Nadat we hadden gezien wat we wilden, zijn we teruggekeerd naar het hostel waar we nog even konden douchen en eten, voordat we opgehaald werden voor de nachtbus. Het eten was echter verre van goed, Mariska had koude patat en mijn soep was water zonder enige smaak. Ach, niet alles kan zo goed zijn als we tot nu toe toch voornamelijk hebben gehad. Het zijn momenten als deze dat je toch wel extra blij bent dat je samen reist. De nachtbus is namelijk opgezet op zo'n manier dat je met 2 personen een klein bed deelt. Als je echter niet samen een bed boekt, kan het dus zo zijn dat je op een heel klein bedje (wij konden op onze zij net zo liggen dat we elkaar niet aanraakten) heerlijk knus een nacht met een vreemde doorbrengt. Na een potje kaarten, een smerige gratis sandwich en een aflevering op Netflix zijn we gaan slapen in de bus.

DAG 24

Na een matige nacht, de bus gaat over hobbelige wegen en de buschauffeur houdt er blijkbaar van om zijn vering te testen, kwamen we aan in Pak Se. Dit keer wel op een busstation. Hier stonden tientallen tuktuk chauffeurs te wachten in de hoop wat aan de slaperige toeristen te verdienen. Iedereen had echter zijn huiswerk gedaan en wist dat het centrum slechts 10 minuten lopen was. Nadat we een stuk gelopen hadden kwamen we uiteindelijk terecht in een hotel waar we voor 50.000 kip (€6) een kamer konden krijgen. Na een ontbijt bij een restaurant dat echt heel erg veel moeite had met onze bestelling, we kregen allebei wat anders dan we bestelden, kwamen we terug op onze kamer waar we even lekker wouden douchen aangezien we vies waren van het reizen. We hadden een slecht moment uitgekozen, want ze waren precies met de stroom in onze straat bezig. Van 10 uur - 4 uur hebben we dus uiteindelijk geen stroom of water gehad.. nadat we eindelijk weer stroom hadden, hebben we nog even de tour voor morgen geboekt, onze kleding weggebracht voor de was (we zaten allebei in onze laatste schone kleren) en zijn we werkelijk waar heerlijk uit eten geweest. Onze gerechten waren zo lekker dat we meteen besloten om hier morgen weer te gaan eten.

DAG 25

Vroeg opstaan probeer je te voorkomen en toch lukt het ons nog niet echt. Vandaag stond de wekker ook weer op kwart voor 7, omdat we om 8u zouden vertrekken voor de Bolaven Plateau Tour. Met 4 personen in totaal en een chauffeur die een geweldige, aanstekelijke lach had en het echt leuk vond om ons de tour te geven, gingen we op pad. Onze eerste stop was een thee- en koffieplantage. We kregen hier een kijkje in de keuken, alle stappen van het thee maken werden uitgelegd en we mochten zelfs nog wat thee proeven. We kwamen er hier ook achter dat groene, witte, zwarte en gele thee allemaal van dezelfde plant gemaakt worden. Nadat we nog wat witte thee hebben gekocht om mee te nemen, vervolgden we onze reis naar de eerste waterval van de dag.

Dit is de hoogste waterval in Laos, met een val van ongeveer 130 meter. De waterval zelf was niet zo heel bijzonder, maar de natuur eromheen was echt prachtig. Middenin de jungle zat een enorm ravijn waar deze waterval in uit kwam.

Na deze waterval stond een bezoekje aan een stam op het programma. Deze stam is bekend om het feit dat de mensen gedurende hun leven hun eigen doodskisten maken en deze gewoon bij hun huizen laten liggen. Na even rondgelopen te hebben door dit dorpje zijn we weer op weg gegaan naar de volgende waterval.

Dit was een vrij brede waterval die, ondanks het droogteseizoen, nog steeds redelijk groot was en dit was daarom absoluut mooi om te zien. Helaas ging het aan het eind van ons bezoek bij deze waterval vrij hard regenen waardoor de volgende stop niet zo fijn was. Bij een plaats waar de vrouwen prachtige doeken maakten hebben we even gekeken hoe zij dit deden, wat een hele bijzondere techniek is.

Na deze plaats was het alweer tijd voor de laatste stop van de tour, een 3e waterval. Ook deze waterval was groot en absoluut mooi. Het bijzondere aan deze waterval was dat het water vrij laag stond, waardoor je over de stenen naar de rand van de waterval kon lopen en echt op de waterval kon staan.

Toen we terug waren hebben we opnieuw heerlijk gegeten bij het restaurant en liepen we naar onze kamer. Hier zat op dat moment een flinke kakkerlak, een goede 8cm in lengte op de muur. Aangezien we geen van 2 zin (en vooral lef) hadden om deze weg te halen, zijn we maar gewoon gaan slapen.

DAG 26

Opnieuw vroeg opgestaan om Pak Se achter ons te laten en te vertrekken naar Don Det, een eiland middenin de Mekong en één van de 4000 Islands (Si Pan Don). Na een stukje met de bus, stapten we in een longboat op weg naar Don Det. Varend over de Mekong konden we genieten van het prachtige uitzicht. Nadat we in de avond hadden gegeten in een restaurant en wat gedronken in een bar, liepen we door de stortregen terug naar ons guesthouse, waar we met voeten onder de modder en doorweekt aankwamen. Ik zeg we maar eigenlijk bedoel ik voornamelijk mezelf, aangezien ik halverwege een poncho heb opgehaald voor Mariska, want mevrouw had haar camera meegenomen en die kan natuurlijk niet nat worden.

DAG 27

Vandaag hebben we een fiets gehuurd om Don Khon te verkennen. Dit eiland is een groot eiland naast Don Det, die verbonden zijn door een brug.

Op dit eiland hebben ze een van de grootste watervallen op het gebied van oppervlakte. Een enorme wildwaterbaan waar een verschrikkelijke grote hoeveelheid water naar beneden stroomt met een flinke snelheid. Erg imposant om te zien en vooral de uitgestrektheid van het geheel was mooi. Na deze waterval zijn we verder gefietst door de mooie natuur van Don Khon. Onderweg kwamen we nog terecht bij een brug die half ingestort was. Weinig keuze om niet over deze brug heen te gaan, terug zou ons 2 uur kosten en na de brug slechts een half uur. Heel voorzichtig liepen we over de nog goede stukken van de brug naar de overkant.

DAG 28

De wekker stond weer vroeg want om 8u vertrok de boot naar het vaste land, waar een bus stond te wachten om ons naar alweer het 3e land van onze reis te brengen: Cambodja. De bus, die om 9u zou vertrekken, vertrok ongeveer rond half 11. De mensen hier doen niet zo heel veel uit op schema's dus heel vreemd is het niet. De grensovergang kostte ook nog eens 2 uur. Er waren 2 opties, je kon iemand alle documenten en een bedrag geven en dan werd het voor je geregeld, of je kon uitstappen en zelf door de douane gaan. Wij kozen, met de helft van de bus, voor de eerste optie. Dit kostte ons in totaal 43 euro pp maar hierdoor hadden we geen gedoe. De mensen die uitstapten hadden enorm veel gedoe, ze moesten extra betalen om hun paspoort terug te krijgen etc, en het kostte sommigen dus uiteindelijk 2 uur. Dit scheelde ze uiteindelijk 8 euro. Nadat we eindelijk konden opschieten kwamen we aan op het wisselpunt waar wij in een andere bus moesten. Hier ging ik op mijn stoel zitten die blijkbaar kapot was, mijn rugleuning schoot zo plat naar achteren en daar lag ik bijna. Na een lange reis kwamen we aan in Siem Reap.

DAG 29

Na uitgeslapen te hebben gingen we op weg naar de tempels. Met de fiets was het een flink stuk, ongeveer 45 minuten, naar het grootste tempelcomplex ter wereld. Eerst mochten we nog een flinke omweg maken aangezien ze het ticket center hebben verplaatst, iets dat niet duidelijk aangegeven stond. Toen we hier waren kwamen we er ook nog eens achter dat prijs van de 3 dagen tickets van 40 dollar naar 62 dollar waren gestegen. Na een aantal tempels te hebben bezocht, onder andere de tempel waar Tomb Raider is opgenomen, zijn we teruggefietst naar het hostel. Compleet bezweet van de enorme hitte vandaag kwamen we aan en het duurde uiteindelijk lang voordat we waren afgekoeld.

DAG 30

Na een hele korte nacht, de wekker stond op 5u om de zonsopgang bij Wat Angkor te bekijken, werden we allebei moeilijk wakker. Ik was redelijk ziek, waarschijnlijk van de hitte van gisteren, maar ben toch mee gegaan naar de tempels om het grootste tempelcomplex te bekijken. De heenweg, rond half 6 sochtends, was nog redelijk koel. Wat Angkor is enorm en ziet er van buiten echt heel mooi uit. De binnenkant was echter minder bijzonder, voornamelijk heel erg vervallen.

Wel werd hier het hetzelfde ritueel uitgevoerd door de monikken als in Vientiane. Mariska doneerde dus wat geld en werd daarna besprenkeld met water terwijl de monnik het ritueel deed. Ook kreeg ze een bandje, die moet zorgen voor veiligheid. Met het bandje omdoen zorgde de monnik ervoor dat hij haar niet aanraakte, aangezien monniken niet met vrouwen in aanraking mogen komen.

Na deze tempel hebben we de meeste tempels in Angkor Thom, het enorme centrum van het complex, bekeken. Toch maakte het een stuk minder indruk op ons dan de tempels die we als eerste zagen. Waarschijnlijk omdat we er gewoon echt teveel hebben gezien. Na heerlijk gegeten te hebben begon het enorm te stortregenen. Gelukkig leende de man van het reisbureau waar we de bustickets naar Battambang kochten ons zijn paraplu. Nat waren we nog steeds maar het scheelde wel veel. Na nog een paar drankjes in een club zijn we teruggekeerd naar ons hotel.

DAG 31

Een maand. Zo lang zijn we al weg. Bizar om te realiseren dat het al een maand geleden was dat we Nederland verlieten, of dat we al op 1/5e van de reis zitten. Wat een heerlijke maand hebben we gehad en wat een geweldige dingen hebben we meegemaakt.

Vandaag hebben we de bus van Siem Reap naar Battambang gepakt. Ons was een directe bus beloofd die binnen 2 uur in Battambang zou zijn. We werden echter in een lokale bus gestopt waar we uiteindelijk 6u in zaten. Verre van plezierig en ook de airco werkte amper, waardoor het een flink warme reis was. Na de bus hebben we vooral relaxed gedaan en zitten we nu lekker op de hotelkamer, waar ik dit blog schrijf en Mariska een serie aan het kijken is.