Deel 4

Ondertussen alweer een hele tijd geleden dat er een update in dit blog is geweest. Bij deze dus een stuk over de afgelopen 3,5 weken van onze reis.

DAG 32

Vandaag hebben we een tour door Battambang gedaan. Dit is de beste manier om in één dag alle bezienswaardigheden van Battambang te doen. In de ochtend werden we opgehaald en, doordat we ons verslapen hadden, eerst langs een bakkerij gebracht voor ontbijt. Vervolgens gingen we naar de Bamboo train. Dit een een treintje gemaakt van bamboe, groot genoeg voor ongeveer 4 personen. Deze treintjes werden gebruikt om goederen en mensen snel te vervoeren. Het bijzondere aan deze trein is dat er maar een spoor is. Wanneer er dus een tegenligger aan komt, wordt er gekeken welke trein er zwaarder bepakt is, of welke rij treintjes langer is. De lichtste of kleinste rij met treintjes moet vervolgens hun trein van het spoor afhalen, zodat de anderen door kunnen.

Toen we aankwamen​ dachten we dat het een relaxed ritje zou worden. Niets was minder waar. Met een snelheid van rond de 60km/h schoten we over het spoor, dwars door stukken jungle. Je moest je toch redelijk goed vasthouden, maar het was een verschrikkelijk gave ervaring. Ik zal 1 of 2 filmpjes en foto's uploaden van deze ervaring.

Na de bamboe trein gingen we naar een klein restaurantje waar Bamboo Rice cake werd gemaakt. Deze Rijstcake wordt in een stuk bamboe gerookt en smaakt heerlijk. Hierna hebben we nog bananenchips gegeten en zijn we richting de maker van spring rolls gereden. Hier konden we zien hoe de buitenkant van spring rolls (loempia's) werd gemaakt en mochten we verse spring rolls proeven, heerlijk!

Hierna reden we naar een vismarkt waar kaas wordt gemaakt. Geen kaas zoals wij die in Nederland kennen, van melk, maar kaas gemaakt van vis. Ik kan me nog steeds niet voorstellen dat dit lekker is want het stinkt verschrikkelijk maar het schijnt dat er mensen zijn die dit lekker vinden. Op de terugweg naar ons hotel voor een kleine lunch pauze stopten we bij een vrouw die een soort wijn had, gemaakt van palm. Toen we vroegen of hier alcohol in zat antwoorden ze een beetje vaag. Na de wijn geproefd te hebben, kregen we allebei toch een beetje een licht gevoel in ons hoofd. Dit tot grote hilariteit van de mensen om ons heen, we weten nog steeds niet zeker wat er nou in zat maar het was best lekker. Na de lunch zijn we vertrokken naar de bat caves, een van de plekken waar miljoenen vleermuizen samen slapen in een grot en tegen zonsondergang uit de grot vliegen. Onderweg stopten we bij een vrouw die een andere delicatesse van Cambodja op de barbecue​ had liggen, rat. Na eerst toch even een twijfel, het blijft ten slotte een rat, besloten we om het toch maar te proberen. Eerlijk is eerlijk, het smaakt best goed en heeft ergens wel wat weg van kip. Toch een gek idee omdat je echt de volledige rat nog kan zien.

Bij de bat caves liepen we eerst omhoog naar de killing caves. Hier zijn tijdens de oorlog tientallen vijanden van de Khmer rouge naar beneden gegooid de grot in, om hier te sterven. Niet alleen mannen, maar vooral veel vrouwen en zelfs baby's zijn hier gestorven. Erg indrukwekkend, zeker omdat de botten verzameld zijn in een monument in de grot. Eenmaal beneden gingen we zitten en wachten op het fenomeen dat zo zou beginnen. Uit het niets begonnen de vleermuizen uit de grot te vliegen, met tienduizenden per minuut. Prachtig om te zien. Nadat we hier weg gingen, werd ons nog aangeboden om kakkerlak te proeven, dit hebben we na zo'n lange dag toch maar even niet gedaan.

DAG 33

Vandaag verlaten we Battambang met opnieuw niet de bus die we geboekt hadden. Deze bus duurde ook weer een stuk langer dan ons was beloofd. Na een paar uur gewacht te hebben in Siem Reap stapten we in de nachtbus naar Sihanoukville. Deze bus was zo ongeveer de meest afschuwelijke nachtbus die je kan hebben. Het waren stoelen van ongeveer 1.60m die iets verder naar achteren gezet konden worden. Dit was dus veel te klein voor ons en het was ook nog eens vrij warm. Na een nacht waarin ik ongeveer 1 5 uur heb geslapen in een enorm verkrampte houding, kwamen we aan in Sihanoukville. Vanaf hier pakten we de boot naar Koh Rong. Deze boottocht zou 3 uur duren, alleen ging onze boot na 2,5 uur varen kapot. Uiteindelijk kwamen we na 6u op de boot aan op Koh Rong. Hier moesten we vervolgens ook nog een (veel duurdere) taxiboot pakken, omdat die standaard boten die rondom het eiland varen alleen in de ochtend gaan. We kwamen dus na een verschrikkelijke reis aan op, gelukkig, een van de heerlijkste plekjes om te kunnen zijn.

DAG 34

Wat heerlijk om hier wakker te worden. In een houten hutje midden op het strand, tussen de palmbomen. Wauw. Alle stress van de vervelende reis is meteen verdwenen en we zijn vol in de geniet-stand gegaan. Een duik in de strakblauwe zee, lekker zonnen op het witte strand en genieten van het heerlijke verse eten. Dit is absoluut een plek om een paar dagen heerlijk tot rust te komen.

DAG 35

Hetzelfde gedaan als gisteren... Heerlijk!

DAG 36

Opnieuw niks anders dan strand, zee en zon!

DAG 37

Vandaag hebben we een boottocht op de planning staan. Om 1 uur smiddags worden we opgehaald door 2 Cambodjanen die niks zeggen en met ons naar een ander gedeelte van het eiland beginnen te varen. Hier eenmaal aangekomen werd het anker uitgegooid en keken ze ons een beetje aan. Blijkbaar moesten we de snorkels pakken en konden we hier snorkelen, communicatie was niet echt het sterkste punt van deze jongens. Na ruim een uur te hebben genoten van het koraalrif van Koh Rong, wat echt heel mooi was met super veel visjes en mooi koraal, gingen we langzaam verder. Het volgende dat op de planning stond was ons avondeten bij elkaar vissen. Met "hengels", een spoel met een draad waar een vishaak aan zat, begonnen we midden op zee te vissen. Zonder uitleg vingen we het eerste half uur bijna niks. De Cambodjanen echter vingen de een na de ander. Toen kwamen we erachter dat het de bedoeling was om de vishaak tot op de bodem te laten zakken. Meteen daarna ving Mariska haar eerste vis, eentje die we uiteindelijk konden eten! Ik ving een giftige vis die terug werd gegooid, typisch.. nadat ik óók een goede vis had gevangen, gooide ik mijn lijn opnieuw het water in. Binnen 20 seconden na het bereiken van de bodem, voelde ik een flinke ruk aan mijn vislijn. Ik begon de lijn binnen te trekken, wat echt heel zwaar ging. Met al mijn kracht kreeg ik de lijn langzaam verder, waarna iedereen begon te merken dat ik wel eens een flinke vangst zou hebben. Uit het niets zagen we de contouren van mijn vangst in de zee, een haai van ongeveer 1.20m! Nadat hij aan het oppervlakte zwom, pakten de Cambodjanen de lijn om hem binnen te halen, waar ik wel blij mee was haha. Op de boot zorgde de haai voor een mooi spektakel, iedereen op de banken en hij sloeg met z'n staart alles dat ie maar kon vinden. Uiteindelijk mepte een van de mannen hem bewusteloos en gingen we verder. We dachten, eenmaal op het strand aangekomen voor de bbq, dat we mijn gevangen haai zouden opeten. Dit was echter niet het geval. Waarschijnlijk​ omdat de haai voor extra winst kon worden verkocht op een markt. Na een heerlijke maaltijd met versgevangen vis, werden we naar de laatste plek van onze toch gebracht, zwemmen met lichtgevend plankton. Het was opnieuw een heerlijk ongemakkelijk moment. De man stopte, zei niks en wij zaten allemaal een beetje te wachten. Toen kwam hij naar mij toe om te vragen of wij de plankton wouden zien. Blijkbaar moet je het water bewegen om het lichtgevende effect te krijgen maar niemand van ons wist dat, heerlijk ongemakkelijk dus. Helaas durfde niemand, na de vangst van vanmiddag, het water in te springen in het donker, dus het echte effect hebben we niet kunnen zien. Al met al een heerlijke dag.

DAG 38

Vandaag verlaten we dit stukje paradijs om terug naar de hoofdstad van het eiland te gaan. Met een "taxiboot", een man die toevallig die kant op moest en ons meenam tussen de vrieskasten, werden we hier naar toe gebracht. Daar eenmaal aangekomen hebben we lekker de hele dag nog maximaal genoten van het niks doen op dit eiland, een potje kaarten, een drankje en lekker niksen, heerlijk!

DAG 39

De dag van het lange reizen.. we hadden de slowboat terug verwacht, aangezien we die hadden gekocht en daarom dus veel tijd tussen de boot en de bus gelaten. We werden echter in de speedboot gestopt, waardoor we ruim 2u voor vertrek van de bus al op de plek waren. Na een lunch bij een restaurantje zijn we naar de bus gebracht die ons na een lange tocht in Phnom Penh dropte.

DAG 40

Vandaag wouden we van alles doen, maar door het nieuw jaar zat alles dicht. Uiteindelijk zijn we dus maar naar een bioscoop gegaan waar we een film over de oorlog in Cambodja hebben bekeken. Hierna hebben we nog lekker een drankje gedaan in het barretje.

DAG 41

We hebben ons vandaag een dag lang laten rondrijden door een tuktuk chauffeur. Eerst gingen we naar S21. Dit was een gevangenis waar mensen klinisch werden gemarteld en "verwerkt". Wat vroeger een school was, was omgetoverd tot een plek van gruwelijkheden, waar de martelmethoden gewoon procedures waren en waar vrijwel niemand het overleefde. Bizar om de foto's te zien van hoe sommige gevangenen werden mishandeld, doodgeslagen of op andere manieren kapot gemaakt. Alles wat de bewakers deden werd vastgelegd in procedures die zij moesten documenteren. Als een bewaker dus bijvoorbeeld een tand uit iemands mond had gehaald, een teennagel afgetrokken of iemand met een zweep had geslagen kwam er in het rapport te staan: " Procedure 3, 7 en 9 toegepast op gevangene x." Wat een gruwelijke dingen hebben zich hier afgespeeld.. na deze gevangenis gingen we naar de belangrijkste killing fields van Cambodja. Hier werden de mensen die dood moesten volgens de Khmer Rouge heengebracht en vermoord. Voornamelijk gevangenen uit S21 kwamen hier ten einde. Ze werden op wat voor manier dan ook doodgemaakt en vervolgens in een massagraf gegooid. Men is er nog niet helemaal over uit hoeveel mensen hier precies liggen. Na hevige regen komen er nog steeds botten en kledingstukken tevoorschijn. Het verschrikkelijkste stuk van deze plek was toch wel de killing tree. De Khmer Rouge geloofde in een motto dat wij beschrijven als "Als je onkruid wil verwijderen, moet je de wortels ook meenemen". Dit hield in praktijk in dat wanneer ze een man vermoordden, ze de hele familie van deze man ook vermoordden. Bij de killing tree werden baby's doodgeslagen. Het feit dat mensen zo ver gingen om zelfs baby's te vermoorden is echt bizar om je voor te stellen. Na een dag met gemengde gevoelens, het is bijzonder om mee te maken maar tegelijkertijd voelt het ook heel slecht werden we weer terug naar ons hotel gebracht.

DAG 42

Opnieuw was er door het nieuw jaar vrijwel niets open en konden we dus ook bar weinig doen..

DAG 43

Wat begon als een mooie dag veranderde al snel. Toen we lekker hadden uitgeslapen en de bus tickets naar Ho Chi Minh hadden gekocht, besloten we maar eens te kijken naar het visa voor Vietnam. Oeps. Vietnam is een van de weinige landen hier waar je geen Visa on arrival kan krijgen, en waar je deze dus van tevoren moet hebben geregeld, handig... Dus wij in een snelvaart naar de, gelukkig geopende, Vietnamese ambassade om een Visa aan te vragen. Dit kostte echter 2 dagen en daar hadden we niet op gerekend. Dag planning... Vervolgens uiteindelijk maar besloten om vliegtickets te kopen van Ho Chi Minh naar Hanoi voor 22 april. We zagen het, zeker met deze 2 extra dagen hier, niet zitten om het zuiden van Vietnam zo snel te moeten doen en de busreis van Ho Chi Minh naar Hanoi is ongeveer 30 uur...

DAG 44

Vandaag hebben we het winkelcentrum van Phnom Penh bezocht. Een enorm overdekt centrum vol met sierraden, kleding en souvenirs. Nadat we dit bezocht hebben zijn we verhuisd van ons hotel naar een nieuw hotel, dicht bij de ambassade van Vietnam, waar we morgen onze Visa's moeten ophalen. Dit 'hotel' was net een maand geleden begonnen en een hotel konden we het niet echt noemen. Het waren meer wat extra kamers bij mensen thuis, die om waren getoverd tot slaapkamers. Echter waren ze zo blij met ons dat ze ons van alles gaven, overal mee wouden helpen en ons alles lieten zien. In de namiddag besloten we dat het ook wel handig was om een buskaartje naar Ho Chi Minh te kopen. Bij ons in de buurt was jammer genoeg niets te vinden, dus zat er niets anders op dan een half uur lopen naar de busmaatschappij..

DAG 45

Vandaag kunnen we dan eindelijk vertrekken uit Phnom Penh. Nadat we onze paspoorten hebben opgehaald en dus echt naar Vietnam kunnen, zijn we naar de bushalte gegaan. Hier kwamen we aan en zagen we meerdere bussen voorbij komen. De meeste bussen zagen er verre van goed uit en we verwachtten dan ook het slechtste. Niets was minder waar toen de bus er eenmaal aankwam, een uur te laat. Een VIP bus met enorm luxe, ruime stoelen en met een goede airco. Dit belooft een goede trip te worden. Bij de grensovergang ging het bijzonder. We moesten onze paspoorten af geven en kregen deze pas een half uur later terug. Een paar nieuwe stempels in het paspoort en we konden Vietnam binnen komen.

DAG 46

Onze eerste echte dag in Vietnam. We zijn, na een lekker ontbijt, vertrokken bij het hotel om naar het War Remnants Museum te gaan. Toen we hier eenmaal aan kwamen, rond 11u, zagen we dat deze tussen half 1 en half 2 dicht is. Hier hadden we natuurlijk niet op gerekend dus moesten we improviseren. We zijn vervolgens dus het Ho Chi Minh plein gaan bekijken en even uitgebreid gaan lunchen. Na de lunch liepen we het museum binnen en dit was echt enorm indrukwekkend. Er stonden enorme tanks en de foto's in het museum geven echt een enorm goede impressie van de oorlog die hier was. Soms waren ze wat luguber, maar absoluut indrukwekkend en een aanrader voor iedereen die in Vietnam is. De gevangenis die hier bij stond was er ook weer een van gruwelijkheden, waar alle verschillende martelmethoden werden beschreven. De guillotine die de Fransen hier naar toe hadden gebracht stond er ook nog.

DAG 47

Vandaag stonden de Cu Chi tunnels op het programma. We werden om 9u opgehaald door de tourguide, een enorm enthousiastisch​e man die vol overtuiging alles over alles vertelde. Binnen een uur had ik alle feiten over Ho Chi Minh en Vietnam gehoord. Na een stuk rijden kwamen we aan bij de tunnels. Hier kregen we een rondleiding over de manier van leven tijdens de oorlog, de slimmigheden die de Vietnamezen toepasten om te overleven en de tunnels zelf. De tunnel was verschrikkelijk klein en we kregen een duidelijk idee over hoe naar het moest zijn om hier jaren in te moeten leven. Nadat we een shotje "king cobra vodka", een vodka waar een cobra in gestopt is, dronken zijn we weer terug naar Ho Chi Minh gegaan. Eenmaal teruggekomen in de grote stad zijn we naar de Bitexco toren gelopen. Hier zit op de 53e verdieping een bar. De prijzen zijn pittig, 5 euro voor cola en 7 euro voor een biertje, maar het uitzicht is fenomenaal. We hebben de zonsondergang bekeken vanaf dit geweldige uitzichtpunt en vervolgens langzaam teruggelopen naar het hotel. Vanaf hier hebben we heel snel een taxi naar ons andere hotel gepakt, aangezien het hotel ons per ongeluk slechts voor 1 van de 2 nachten die we hier sliepen liet betalen.

DAG 48

Onze vlucht van Ho Chi Minh naar Hanoi is vandaag. Nadat we heerlijk hebben uitgeslapen, zijn we richting een koffietentje gelopen dat erg goed zou moeten zijn. Mariska heeft hier een van de lekkerste kopjes koffie tot nu toe gehad. Hierna zijn we nog even het winkelcentrum in gelopen waar ik een nieuw shirt hen gekocht. Vervolgens zijn we terug naar het hotel gegaan om naar het vliegveld gebracht te worden. Bij het vliegveld hebben we onze tassen gedropt en vervolgens zijn we wat gaan eten. Hier kwam een mooie blooper van onze kant. Nadat we ons gerecht al voor driekwart op hadden, kwamen we erachter dat het de bedoeling was om het gerecht te rollen in rijstpapier tot een springrol, of loempia. Na eventjes gewacht te hebben stapten we het vliegtuig in, waar we ook weer het verschil tussen Azië en Europa merkten. Bij het instappen wordt een soort "ieder voor zich" mentaliteit verwacht. Iedereen duwt iedereen om zo snel mogelijk bij zijn/haar plaats te komen, erg bijzonder. Na een korte vlucht werden we opgehaald bij het vliegveld en naar ons hotel gebracht. Hier stond ons een mooie verrassing te wachten, midden in de kamer stond een bubbelbad. We hebben vervolgens dus allebei heerlijk in het bubbelbad gelegen en zijn lekker gaan slapen.

DAG 49

Na een nacht in een prima hotel waren we klaar om naar het centrum van Hanoi te gaan. De taxi duurde een uur langer dan verwacht, maar uiteindelijk kwamen we waar we wouden zijn. Na even snel onze spullen gedropt te hebben liepen we naar een café waar we mijn oom en tante zouden ontmoeten. Een lang gesprek over al onze ervaringen volgde. Vervolgens zijn we met z'n allen rond wezen lopen in Hanoi. Na een drankje bij een café dicht bij het mausoleum van de held van het land Ho Chi Minh gingen Mariska en ik weer terug naar ons eigen hotel. Hier hebben we bij een noedel restaurant gegeten, wat echt heerlijk was.

DAG 50

Vandaag ben ik 22 jaar geworden en dat gaan we vieren in het Somerset Grand Hotel Hanoi! Samen met mijn tante, die vandaag 50 is geworden, mijn oom en nichtjes! Wat speciaal om samen in Hanoi onze verjaardagen te vieren! Na lekker uitgeslapen te hebben en een ontbijtje te hebben gepakt liepen we naar een touroperator om een tour naar Sapa te boeken. Toen de vrouw ons vroeg in welk hotel we sliepen sloeg ze straal achterover. Voor hun, en natuurlijk ook voor de meeste backpackers, is dit een onbetaalbaar hotel en ze vonden het echt heel bijzonder en konden niet stoppen met lachen en vragen stellen. Rond 2 uur konden we inchecken bij het hotel. We werden een beetje vreemd aangekeken toen we binnen kwamen lopen, maar gelukkig kregen we onze kamer wel gewoon haha. Na even genoten te hebben van onze luxe kamer op de 24e verdieping zijn we lekker gaan tennissen met z'n tweeën. In de avond gingen we met z'n allen naar een van de beste restaurants in Hanoi. Wat een geweldig diner hebben we gehad en wat een gezellige avond hebben we gehad. Nadat de meiden naar bed gingen, hebben we er nog een late avond met z'n 4en van gemaakt in de bar van het hotel. Een uitstekende manier om een verjaardag te vieren.

DAG 51

De laatste dag in Hanoi voor we naar Sapa gaan. Redelijk brak van de lange nacht werden we wakker in onze luxe kamer. Na een gezellig ontbijtje met z'n allen hebben we onze spullen ingepakt en op de kamer van m'n oom en tante gelegd. Vervolgens zijn we gaan tennissen en zwemmen met de meiden. Na een relaxed dagje zijn we nog een keer heerlijk samen uit eten gegaan waarna Mariska en ik met een andere touroperator naar Sapa gingen. Miriam en Bartho enorm bedankt voor de geweldige paar dagen, wij hebben genoten!

DAG 52

Rond een uurtje of half 4 snachts kwamen we aan in Sapa. We mochten tot een uurtje of half 7 slapen totdat we werden opgehaald. De taxichauffeur kwam de bus binnenlopen en maakte ons wakker. Hij bracht ons naar een hotel waar we even konden douchen. Na een ontbijt werden we opgehaald voor de tour. We kregen laarzen, omdat het overal nat en modderig was en daardoor onze schoenen geen grip zouden hebben. Na even over de gewone weg gelopen te hebben kwamen we van het ene op het andere moment middenin de modder. Enorm steile stukken vol met modder waren de weg voor de aankomende paar uur. Zo nu en dan gleed er iemand weg maar verder ging het best goed. Na een zware tocht kwamen we uiteindelijk aan bij de homestay. Echt een geweldige plek midden in de bergen. Het huis was minimaal gemaakt en de bedden waren niet meer dan matjes met een kussen en een muskietennet. Samen met de groep, die super gezellig was, zijn we nog even naar de bar geweest voordat we gingen eten. De hele tafel kwam vol met eten te liggen en ik denk dat we uiteindelijk nog niet eens de helft hebben op gekregen. Na een paar biertjes zijn we gaan slapen, aangezien iedereen toch wel moe was van de hike vandaag.

DAG 53

Wakker geworden na een heerlijke lange nacht. De mensen van de homestay zijn vroeg opgestaan om ons eten te maken. De bloem voor de pannenkoeken wordt hier nog ouderwets met een soort molen gemaakt. Na een enorm groot ontbijt gingen we met de gezellige groep weer op pad. We vervolgden onze tour door de bergen, langs rijstvelden en door rivieren. Na een kleine 3 uur, wat erg snel was volgens de tourguide, kwamen we aan bij de plek waar we gingen lunchen. Doordat we zo snel waren hebben we uiteindelijk nog een uur extra hier doorgebracht voordat we terug naar Sapa werden gebracht. Eenmaal in het hotel kregen we welgeteld 15 minuten om te douchen voordat we werden opgehaald en naar de bushalte werden gebracht. Dus na een supersnelle douche stapten we in de taxi. Als er iets is dat we ondertussen hebben geleerd hier is dit het wel: de bus vertrok uiteindelijk pas 45 minuten later.. Na een spannende busreis, de buschauffeur had er zin in en stond soms ineens enorm op de rem om ongelukken te voorkomen, kwamen we weer aan in Hanoi.

DAG 54

Vandaag zijn we samen met een gezellig stelletje dat we hebben ontmoet wezen lunchen. Verder hebben we weinig kunnen doen omdat Mariska van het hiken de afgelopen dagen zo'n enorm pijnlijke blaar heeft gekregen dat lopen teveel pijn doet. Na zoveel mogelijk rust voor de genezing van mariska's voet te hebben, werden we na het avondeten nog één keer uitgenodigd om een drankje te doen met mijn oom en tante. Na een dessert hebben we nog eventjes bij elkaar gezeten waarna we toch echt afscheid hebben genomen voor de aankomende paar maanden. Miriam en Bartho, enorm bedankt voor alles! Wij hebben genoten.

DAG 55

Ondertussen is het niet alleen Mariska die niet helemaal gezond meer is. Mijn keelpijn van de afgelopen dagen is ontwikkeld tot een kleine keelontsteking, wat ons dus tot 2 grote kneusjes maakt haha. Vanmiddag dachten wij even doodleuk een trip naar Ha Long Bay te kunnen boeken.. helaas was alles al vol en door een feestdag op 1 mei waren de prijzen ook nog eens enorm gestegen. Nu moeten we dus 2 dagen wachten voordat we kunnen...

DAG 56

De eerste dag van het wachten, we hebben voornamelijk op de slaapkamer gezeten en gezorgd voor de blaar op Mariska's voet, want deze moet wel snel overgaan om onze reis goed te kunnen vervolgen.

DAG 57

Vandaag opnieuw niet zo heel veel gedaan, maar wel eindelijk weer een heel stuk in het blog geschreven!