(Op weg naar) Luang Prabang & Vang Vieng

DAG 13

Vandaag zijn we teruggekeerd vanuit Pai naar Chiang Mai. Waar de heenweg al prachtig was, was het op de terugweg misschien nog wel mooier. Dwars door de ongerepte natuur hebben we er uiteindelijk 5 uur over gedaan. Wat een heerlijke vrijheid op zo'n scooter en wat een prachtige omgeving is er hier te vinden, zowel in Pai als op de reis zelf. Aangekomen in Chiang Mai zijn we opnieuw naar het Dutch Guesthouse gegaan. Vanuit hier was het namelijk maar een klein stukje naar de activiteit die 's Avonds op de planning stond, namelijk de 'Ladyboy Cabaret Show'. Alleen de naam zelf geeft al aan wat voor een bijzondere ervaring dit zou worden. Voor de deur van het theater stonden een aantal ladyboys de mensen op te wachten. Nadat we betaald hadden, liep er een met ons mee om ons een tafel te wijzen en een drankje van het huis aan te bieden. Het eerste dat opviel was dat er voornamelijk nog vrouwen in de zaal zaten. Toen de show eenmaal begonnen was vielen we van de ene verbazing in de andere. Niet dat de vrouwen, of mannen, nou zo geweldig goed konden dansen of playbacken. Voornamelijk omdat ze er echt verschrikkelijk vrouwelijk uit zagen. Na 2 mooie acts was het tijd voor een vieze act. Een te dikke ladyboy kwam in een te strak pakje de boel op stelten zetten. Verschillende mannen moesten eraan geloven en kregen een kus van deze bijzondere verschijning. Gelukkig werd mij dit bespaard. Na een avond flinke lol met een geweldig grappige show was het tijd om te gaan slapen en afscheid te nemen van Chiang Mai. Morgenochtend vertrekken we naar Chiang Khong, een plaatje wat aan de grens van Thailand met Laos ligt.

DAG 14

Met alle goede bedoelingen zijn we vandaag op tijd opgestaan om de bus naar Chiang Khong te pakken die om 9.30 uur zou vertrekken. Om 8.30 uur stonden we op het busstation klaar om tickets te kopen. Je voelt hem natuurlijk aan komen, de bus was vol. Er was wel ruimte in de bus van 13.15 uur. Na ruim 4 uur te hebben gewacht in een koffietentje, konden we eindelijk in de bus stappen. Plekken naast elkaar waren er niet meer, dus zaten we achter elkaar. Mariska had hier het geluk dat ze naast een jongen zat die vanochtend de parfumfles leeg moest hebben, die had een heerlijke walm van parfum over zich. Al met al was het nog niet eens zo heel erg in de bus. Ieder anderhalf uur was er een pauze van ongeveer 10 minuten, waardoor een busreis van 6u een stuk aangenamer wordt. Eenmaal aangekomen in Chiang Khong was het eerst nog een hele zoektocht naar ons guesthouse. Op zowel maps.me als Google maps stond de locatie van dit guesthouse niet goed aangegeven. Een man die geen woord Engels kon, kon ons gelukkig duidelijk maken dat het aan de overkant van de 7-Eleven zou zitten. Bij het guesthouse hebben we nog even wat gegeten en vervolgens zijn we lekker op tijd naar bed gegaan, voor een goede nachtrust voor de lange dag die zou komen.

DAG 15

Na ons ontbijt stapten we in een busje dat ons van het guesthouse naar de grens met Laos bracht. De grens tussen Thailand en Laos is grotendeels een natuurlijke grens, gescheiden door de Mekong (een enorme rivier). Op een aantal plekken hebben de overheden zogenaamde vriendschapsbruggen laten plaatsen, waar je dus de grens makkelijk over kan steken. In de bus van Thailand naar Laos viel één ding ons heel erg op. In Thailand rijdt men links en in Laos gewoon rechts. De bus ging hier keurig mee om door halverwege de brug van de linkerbaan naar de rechterbaan te verschuiven. De immigratie van Laos is op z'n zachtst gezegd chaotisch. Er moeten enorm veel papieren worden ingevuld, waar op een papiertje zelfs om je ras gevraagd wordt (iets dat we niet hebben ingevuld). De kosten van een visum zijn blijkbaar variabel. Met een willekeur vragen ze je om 30 dollar, 35 dollar of een verrekening daarvan in de munteenheid van Thailand of Laos. Vanaf de grensovergang werden we naar de haven gebracht met een tuktuk. De beste man nam geen Kip aan, de munteenheid van Laos, maar alleen Baht of Dollars. Dit heeft er waarschijnlijk mee te maken dat dit voor hun een gunstigere munteenheid is. Op de haven kochten we een ticket voor de boot en was het na anderhalf uur wachten tijd om te vertrekken. Gedurende 5 uur vaarden we over de Mekong tussen bergen en jungle. Een uitzicht dat niet snel gaat vervelen, al moet ik zeggen dat zo'n boottocht ondanks het uitzicht na een uur of 3 toch wel saai begint te worden. Na een lange tocht op de boot kwamen we aan in Pak Beng. Een plaatsje halverwege de rivier tussen onze opstapplaats en Luang Prabang. Hier kwamen we in aanraking met iets dat blijkbaar heel normaal is in Laos, namelijk kleine kinderen die een groot gedeelte van het werk doen. Op de pier stonden kinderen hun guesthouses aan te prijzen, stuurden ze je naar de juiste pickup truck en checkten ons in bij het guesthouse. Een kind van 12 en een kind van 11 waren de enige 2 personen die we hadden gesproken van een guesthouse toen we al hadden betaald voor de kamer, ontbijt en lunch voor de dag erna hadden besteld en onze kamer al hadden bekeken. Pas de volgende ochtend zouden we de moeder zien. 's Avonds gingen we naar een restaurant waar hetzelfde fenomeen zich voor deed, kijkend naar de menukaart buiten kwam een klein, schattig meisje van een jaar of 8 naar ons toe en wees ons onze plek in het restaurant aan. Ze nam de eerste bestelling af en ging vervolgens vrolijk verder met het kleuren van haar kleurplaat. Wat ook bijzonder was, was dat de eigenaar elk kwartier een shotje kwam brengen van iets wat op wiskey leek. Na het eten zijn we terug gekeerd naar ons guesthouse om op tijd naar bed te gaan, want de volgende dag stond er weer een lange boottocht op het programma.

DAG 16

Na een matige nacht stonden we op tijd op om te ontbijten, aangezien de boot rond 9u zou vertrekken. Het ontbijt werd klaargemaakt door de moeder van de kinderen, die we dus ook voor het eerst zagen. De lunch die we hadden besteld stond keurig klaar in bakjes om mee te nemen naar de boot. Na een klein stukje lopen arriveerden we bij de boot waar de volgende verrassing klaar stond. Vanaf hier gingen we niet op dezelfde boot, maar op een andere kleinere boot verder op reis. Op deze boot waren de stoelen ook niet aangewezen en iedereen kon dus zitten waar je wou. Gelukkig waren wij echt net op tijd en konden we nog 2 stoelen bemachtigen. De mensen die na ons kwamen moesten grotendeels op de grond zitten, met een matje om het iets dragelijker te maken. Na een paar uur op de boot kon je zien dat zij het absoluut niet zo prettig hadden als wij, maar gelukkig kwamen we allemaal heel aan in Luang Prabang. Na een klein stukje met de tuktuk werden we bijna bij ons guesthouse afgezet. Na een rustmomentje zijn we richting het marktje gelopen om wat te eten. Dit marktje wordt iedere avond opgezet en weer afgebroken en het kost je ongeveer 5 minuten om van het begin tot einde te lopen en er zijn aan beide kanten van de straat looppaden met kraampjes ernaast. Al deze kraampjes verkopen ongeveer hetzelfde en het meest bizarre is dat ze nog veel verkopen ook. Bij bijna ieder kraampje staat wel een toerist te kijken of te onderhandelen. Ons eten haalden bij een buffet. Voor 15.000 kip (€1,80) kreeg je een bord dat je volledig mocht vullen met het eten op een grote kar. Erg lekker was het jammer genoeg niet, maar gezellig was het zeker.

DAG 17

Moe van de reis hebben we deze ochtend geen wekker gezet. We werden daardoor wat laat wakker en stapten uiteindelijk pas rond 12u uit het guesthouse. Na een ontbijt en lunch ineen liepen we naar de mooiste tempel van Luang Prabang, Wat Xieng Thong. Of wij nou tempel-moe zijn of dat het de hitte was, de gevoelstemperatuur was rond de 45 graden, erg onder de indruk raakten we niet van deze tempel, die als hoogtepunt wordt beschouwd. Het was absoluut een mooie tempel en hij was ook anders dan de andere tempels, maar we vonden hem zelf niet zo heel bijzonder. Na deze tempel liepen we naar het volgende, letterlijke, hoogtepunt van Luang Prabang, namelijk mount Phousi. Boven op deze heuvel middenin Luang Prabang staat een tempel van waar je een prachtig uitzicht over Luang Prabang hebt. Na al zo'n 30 meter met trappen te zijn geklommen kwamen we bij de plek waar je tickets moest kopen. Deze tickets kosten 20.000 kip per stuk. Hier kwamen we erachter dat het altijd handig is om genoeg geld mee te hebben, want in dit geval hadden we dat niet. Chagrijnig draaiden we ons dus weer om en liepen we de trappen weer af naar beneden. 's Avonds zijn we weer even over het marktje gelopen en hebben we heerlijk gegeten bij een streetfood restaurantje. Dit is toch wel de beste en lekkerste manier om het eten hier te leren kennen.

DAG 18

Vandaag zijn we vroeg opgestaan om een scooter te huren. Nadat we één scooter hadden gehuurd en dus samen op een scooter zaten, gingen we op pad naar de Kuang Si Falls, een van de mooiste watervallen in Azië. De weg hiernaar toe is prachtig, wat een uitzichten op het mooie landschap van Laos heb je hier. Waar volledig groene bergen worden afgewisseld door rivieren en groene valleien. Bij de Kuang Si Falls aangekomen liepen we eerst door een bear rescue center. Hier worden beren opgevangen die gered zijn van de dierensmokkelaars. Het verhaal van de heftige omstandigheden waarin sommige beren leefden maakte best wel wat indruk. Na de beren eventjes geobserveerd te hebben, liepen we naar de waterval. WAUW. Wat een prachtige waterval is dit. Met woorden valt dit niet goed te omschrijven dus zal ik maar gewoon wat foto's laten zien die Mariska heeft gemaakt. We hebben hier zelfs nog even in het water gezwommen, al moesten we eerst langs de vissen komen die je aanvallen aan de rand van het water. Heerlijk koud water en zwemmen in een waterval, wat een onbeschrijfelijk gevoel van vrijheid en vakantie krijg je hier.

Op de terugweg zijn we nog langs een vlindertuin geweest die gerund wordt door 2 Nederlanders en vervolgens zijn we weer teruggekeerd in Luang Prabang. Na opnieuw een heerlijk avondmaal is het alweer tijd om afscheid te nemen van Luang Prabang. Morgen stappen we in een busje richting Vang Vieng.

DAG 19

Een communicatiefout met het guesthouse zorgde ervoor dat wij net wouden beginnen aan ons ontbijt toen we al werden opgehaald voor de reis naar Vang Vieng. Ondanks dat ik 3x vroeg hoe laat we nou precies klaar moesten staan, werden we gewoon een half uur eerder opgehaald. Met 10 personen in een 9 persoons busje werden we naar het station gebracht. Hier werden we gelukkig overgeplaatst naar een beter busje met meer ruimte en minder mensen. Na een rit van 5u door een prachtig landschap (aldus Mariska, ik keek voornamelijk series tijdens de rit) kwamen we aan in Vang Vieng. Zonder van te voren een kamer geboekt te hebben liepen we een beetje rond en vonden we uiteindelijk een kamer in een guesthouse midden in het centrum. Heel moeilijk is dit niet, aangezien deze plaats niet meer is dan 3 straten en er maar liefst 57 hotels zijn. Nadat we gegeten en gepoold hebben in de irish pub zijn we 's avonds uit gegaan in de barretjes hier. Ook bijzonder om mee te maken, aangezien het weekend is en de locals er dus ook zijn. Na een avond met veel (gratis) drank zijn we neergeploft en in slaap gevallen.

DAG 20

Op dit moment is het alweer bijna 3 weken geleden dat we uit Nederland zijn vertrokken. Wat snel gaat de tijd en wat een prachtige dingen hebben we al gezien. Licht brakjes liggen we nu op onze hotelkamer en is dit voor mij dus een mooi moment om dit blog te updaten. De volgende paar dagen beloven druk te worden, aangezien we veel dingen willen doen in weinig tijd. Onze plannen hebben we doorgenomen en we gaan hopelijk met wat meer energie dan vandaag op pad om dingen te ontdekken. Vandaag houden we lekker een rustdag en morgen gaan we weer actief doen. Dan staan namelijk de grotten van Vang Vieng op het programma en ook nog tuben, in een zwemband langzaam met de stroming van de rivier meegevoerd worden en onderweg in wat barretjes stoppen voor een drankje.

Geniet van de aankomende paar dagen in Nederland, die volgens mij ook wel warm worden. Wij gaan ook zeker genieten van de tijd die we nog hebben in Laos.